در حال حاضر حدود ۶۸.۵ میلیون نفر در سراسر جهان آواره هستند که ۲۵.۴ میلیون نفر از این تعداد در جستجوی حمایت از مرزهای بین‌المللی عبور کرده‌اند. مهاجران و پناهندگان احتمالاً از سلامت عمومی خوبی برخوردارند، اما ممکن است در طول نقل مکان یا در زمان اقامت در کشورهای میزبان به دلیل شرایط نامناسب زندگی یا تغییر در سبک زندگی خود، در معرض خطر بیمار شدن قرار گیرند.
این نتیجه‌گیری اصلی اولین گزارش درباره سلامت پناهندگان و مهاجران در منطقه اروپایی سازمان بهداشت جهانی است که امروز توسط دفتر اروپایی این سازمان اعلام شده است. این گزارش خلاصه‌ای از آخرین شواهد موجود در مورد سلامت پناهندگان و مهاجران در این منطقه است و با بررسی بیش از ۱۳۰۰۰ سند و همچنین پیشرفت‌های بدست آمده توسط کشورها برای ارتقای سلامت آنها تهیه شده است. این گزارش با مشارکت موسسه ملی بهداشت، مهاجرت و فقر ایتالیا (INMP) تهیه شده است.
اهمیت سلامت پناهندگان و مهاجران
این موضوع مهم است زیرا حق سلامتی یک حق اساسی بشر است؛ برای اینکه پناهندگان و مهاجران به‌طور فعال در توسعه هم جامعه میزبان و هم کشورهای بومی خود مشارکت داشته باشند؛ و زیرا فراهم کردن دسترسی به‌موقع به خدمات بهداشتی با کیفیت برای پناهندگان و مهاجران بهترین راه برای نجات جان انسان‌ها و کاهش هزینه‌های مراقبت و همچنین محافظت از سلامت شهروندان مقیم است.
تعداد مهاجران اغلب بیش از حد تخمین زده می‌شود
شهروندان در برخی از کشورهای اروپایی تعداد مهاجران را سه یا چهار برابر بیشتر از واقعیت تخمین می‌زنند. با این حال، حجم جهانی پناهندگان و مهاجران به‌عنوان درصدی از جمعیت جهانی در واقع برای چندین دهه نسبتاً ثابت باقی مانده است که حدود ۳ درصد از جمعیت جهان را شامل می‌شود. برخلاف برخی تصورات که پناهندگان به کشورهای ثروتمند هجوم می‌آورند، ۸۵ درصد از پناهندگان در سطح جهانی در کشورهای در حال توسعه میزبانی می‌شوند.
مهاجران و پناهندگان به‌طور کلی احتمالاً سالم هستند
اما آنها ممکن است در دوره انتقال یا در مدت اقامت در کشورهای جدید، به دلیل شرایط بد زندگی، مانند اردوگاه‌هایی با سرپناه و بهداشت ضعیف یا تغییراتی در سبک زندگی‌شان، مانند غذا و آب ناکافی و افزایش استرس، در معرض خطر بیمار شدن قرار گیرند.
پناهندگان و مهاجران ممکن است در دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی با چالش‌هایی مواجه شوند
به دلایلی شامل وضعیت قانونی، موانع زبانی و تبعیض. برخی از استراتژی‌های بهداشت ملی ممکن است هیچ اشاره‌ای به سلامت پناهندگان و مهاجران یا دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی برای آنها نداشته باشند. سازمان بهداشت جهانی از همه کشورها می‌خواهد سیاست‌هایی را اجرا کنند که خدمات مراقبت‌های بهداشتی را بدون در نظر گرفتن وضعیت قانونی، به همه مهاجران و پناهندگان ارائه دهند.
پناهندگان و مهاجران خطر کمتری برای ابتلا به همه انواع سرطان، به جز سرطان دهانه رحم، دارند
با این حال، احتمال تشخیص سرطان در مراحل پیشرفته‌تر بیشتر است که می‌تواند منجر به نتایج بهداشتی به‌طور قابل‌توجهی بدتر در مقایسه با جمعیت میزبان شود. پناهندگان و مهاجران همچنین میزان بروز، شیوع و مرگ و میر بالاتری از دیابت نسبت به جمعیت میزبان دارند.
فروپاشی سیستم‌های بهداشتی در کشور مبدأ
زندگی با بهداشت ضعیف و آب آلوده قبل یا در مدت مهاجرت، خطر ابتلا به انواع عفونت‌ها (باکتریایی، ویروسی و انگلی) از جمله بیماری‌های قابل‌پیشگیری با واکسن را افزایش می‌دهد. به همین دلیل، لازم است که آنها در برابر بیماری‌های عفونی محافظت شوند و کارکنان مراقبت‌های بهداشتی در خط مقدم این جمعیت را درک کنند. با این حال، به‌عنوان مثال، شیوع سل در مهاجران و پناهندگان احتمالاً منعکس‌کننده نرخ‌ها در کشور میزبان است. همچنین بیشتر کسانی که HIV مثبت هستند، پس از ورود به اروپا به این عفونت مبتلا می‌شوند. علیرغم تصور گسترده برخلاف این، خطر بسیار کمی وجود دارد که پناهندگان و مهاجران بیماری‌های واگیر را به جمعیت میزبان خود منتقل کنند.
اختلال استرس پس از سانحه در میان پناهندگان و پناهجویان شایع‌تر از جمعیت میزبان به نظر می‌رسد
افسردگی و اضطراب نیز به‌طور معمول گزارش می‌شوند که با فرایندهای طولانی درخواست پناهندگی و شرایط نامناسب اجتماعی-اقتصادی، مانند بیکاری یا انزوا، مرتبط است.
مهاجران کارگری بزرگترین گروه مهاجران در سطح جهان را تشکیل می‌دهند
حدود ۱۲ درصد از کل کارگران در منطقه اروپا در سال ۲۰۱۵ مهاجر بودند. شرایط استخدام به شدت متفاوت است و همچنین خطرات بهداشتی مشاغل و دسترسی به حمایت‌های اجتماعی و بهداشتی نیز متفاوت است. مهاجران مرد به‌طور قابل‌توجهی بیشتر از کارگران غیرمهاجر، آسیب‌های ناشی از کار را تجربه می‌کنند.
کودکان بدون والدین یا سرپرست به‌طور خاص آسیب‌پذیر هستند
و در معرض خطر مشکلات بهداشتی و اجتماعی قرار دارند: خطرات آدم‌ربایی و قاچاق برای فروش و استثمار در صورت ضعیف بودن کنترل مرزها وجود نقض حقوق کودکان و دسترسی آسان به کودک می‌تواند تشدید شود. کودکان همچنین در معرض استثمار جنسی قرار دارند و میزان افسردگی و علائم اختلال استرس پس از سانحه در آنها بیشتر است.
سازگار کردن سیستم‌های بهداشتی با پناهندگان و مهاجران
به معنای ارائه پوشش بهداشتی با کیفیت و مقرون‌به‌صرفه و همچنین حمایت اجتماعی برای همه پناهندگان و مهاجران بدون در نظر گرفتن وضعیت قانونی آنها است. سازگار کردن سیستم‌های بهداشتی از نظر فرهنگی و زبانی برای رفع مانع ارتباطی الزامی است. به علاوه، اطمینان از اینکه کارکنان مراقبت‌های بهداشتی به‌خوبی مجهز و مجرب برای تشخیص و مدیریت عفونت‌ها و بیماری‌های شایع هستند. همچنین نیازی به همکاری بهتر بین بخش‌های مختلف که با سلامت مهاجران سر و کار دارند و بهبود جمع‌آوری داده‌ها در مورد سلامت پناهندگان و مهاجران وجود دارد.